Raje podatkowe Za raje podatkowe uważane są kraje, bądź terytoria, charakteryzujące się bardzo atrakcyjnymi dla przedsiębiorców przepisami podatkowymi. Dzięki temu przyciągają one do siebie firmy chcące uniknąć płacenia wysokich podatków w swoich macierzystych krajach. Ponadto w rajach podatkowych wszelkie informacje i dane dotyczące spółki są poufne i nieujawniane osobom trzecim, jak również organom podatkowym innych państw. Dzięki temu jej właściciel może zachować całkowitą anonimowość. Raje podatkowe często służą wyprowadzaniu zysków za granicę do fikcyjnych spółek. Korzystają z nich niektóre duże firmy chcące uniknąć opodatkowania. Za raje podatkowe uważane są między innymi takie państwa jak: Malediwy, Dominikana, Wyspy Bahama, Lichtenstein, Barbados, Seszele, Cypr czy Monako. Czym jest spółka offshore? Spółka offshore to jeden z najczęściej wykorzystywanych mechanizmów przy optymalizacji podatkowej. Dzięki niej przedsiębiorcy zyskują szereg przywilejów, takich jak: zwolnienie z prowadzenia księgowości, ze sporządzania zeznań i sprawozdań finansowych oraz z przeprowadzania audytu. Z reguły spółka offshore ma obowiązek zapłacenia raz w roku jedynie niewielkiego ryczałtowego podatku, bądź jest opodatkowana bardzo małą stawką podatkową. Ponadto jej siedziba może znajdować się poza krajem, w którym została zarejestrowana. Spółki offshore gwarantują pełną anonimowość, minimalne opodatkowanie oraz całkowity brak lub ograniczone obowiązki prawne. Spółkę można zarejestrować zdalnie za pośrednictwem firmy, która świadczy w tym zakresie usługi. Jest to koszt rzędu od kilkuset do kilkunastu tysięcy dolarów.
Ustawa o rajach podatkowych i klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania Oprócz nowelizacji ustaw o podatkach PIT i CIT, które nakładają na podatników obowiązek odprowadzania w Polsce 19-proc. podatku od zysków zagranicznych spółek kontrolowanych, rząd w nowej ordynacji podatkowej wprowadził tzw. klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania, która ma wejść w życie 1 stycznia 2016 roku. Ma ona na celu zwalczanie uchylania się od obowiązku podatkowego przy pomocy sztucznych konstrukcji prawnych, z których organy podatkowe będą mogły teraz wyciągać odpowiednie konsekwencje. Jeśli klauzula będzie miała potencjalne zastosowanie do transakcji planowanych przez podatnika, będzie on mógł uzyskać opinię zabezpieczającą ministra finansów, stanowiącą ocenę danej konstrukcji prawnej. Stosując się do niej, podatnik nie będzie mógł być ścigany za przestępstwa skarbowe. Niestety, uzyskanie takiej opinii będzie się wiązało ze sporymi kosztami. Po złożeniu wniosku o opinię za jej wydanie należało będzie zapłacić 30 tys. złotych, jeśli w skład planowanej konstrukcji prawnej będzie wchodzić czynność prawna, która zostanie dokonana z nierezydentami bądź kontrolowanymi lub zarządzanymi przez nich podmiotami. W pozostałych przypadkach koszt wydania opinii wyniesie 15 tys. złotych.